Omgorahuli, środkowa oaza na pustkowiach, wyrosła z ruin niegdyś wielkiej Iglicy Myrias, którą W'adrhŭn nazwali Ghan'ta - co w języku plemiennym oznacza Język Demona. Oaza znana jest z intensywnego tropikalnego klimatu; w połączeniu z przytłaczającą wilgocią, dżungla Omgorahuli przywiera do skóry i dusi płuca nieprzygotowanych. Roślinność regionu odzwierciedla chaotyczną i przytłaczającą naturę środowiska: rozłożyste winorośle i wystające korzenie spowijają ziemię w całości, podczas gdy drzewa i krzewy łączą się ze sobą, tworząc niemal nieprzekraczalne przegrody środowiskowe. W połączeniu z mnóstwem brzęczących owadów, jadowitych węży i wygłodniałych drapieżników dżungli, staje się jasne, dlaczego Omgorahuli zyskało tak złą sławę na całym Pustkowiu - potencjalne sposoby, w jakie można umrzeć w oazie, są naprawdę zróżnicowane.  

Założenie oazy jest ściśle związane z opowieścią W'adrhŭn o monumentalnym znaczeniu: opowieścią o Omgorah the Unbound, legendarnym patriarsze raptorów. Kiedy Iglica znana jako Abhoreth upadła z rąk Dweghom, podczas starcia znanego jako Krwawy Świt, rodzący się i nowo wyzwoleni W'adrhŭn zostali zmuszeni do ucieczki i porzucenia jedynego domu, jaki kiedykolwiek znali. W tych burzliwych i niepewnych czasach raczkujący gatunek - z ich żywą boginią przewodzącą powstającej cywilizacji - wyruszył na północ, w chaos formujących się pustkowi. W tym czasie wielu zaginęło, ale nie wszyscy zginęli, a spośród tych grup, które zostały oddzielone od reszty swojego ludu, niewielka grupa natknęła się na zbyt znajomy widok na rozległych pustkowiach. Tym widokiem była Iglica Ghan'ta, która górowała nad przygnębiającym horyzontem rozległych Gór Claustrine.

Przybycie grupy nastąpiło w samą porę. Poważnie uszkodzona podczas Kampanii Wygnania Dweghom, poobijana Iglica nigdy nie miała szansy zostać naprawiona przez swoich panów; z pęknięć spowodowanych oblężeniem Dweghom, terror został uwolniony we wnętrznościach Myrias, siejąc śmierć i spustoszenie wśród Wygnańców. Teraz, zaledwie kilka godzin po tym, jak W'adrhŭn po raz pierwszy spojrzeli na Iglicę, nastąpił Upadek Hazlii, pogrążając niebo w popiele i ciemności, wstrząsając całym światem. Na ich oczach osłabiona Iglica w końcu pękła, gdy potężne trzęsienia ziemi wstrząsnęły jej i tak już rozpadającą się strukturą - a z parujących gruzów zanurzył się terror: Omgorah the Unbound, raptor niepodobny do żadnego innego, stanął na ruinach Iglicy i zaryczał, rzucając wyzwanie otwartemu światu. Wielki drapieżnik był drapieżnym juggernautem, doprowadzonym do szału, który pozwalał mu nie odczuwać bólu ani zmęczenia, gdy polował na swoich zdezorientowanych wrogów, prowadząc swoje stado przeciwko tym nielicznym Wygnańcom, którzy przetrwali zniszczenie ich domu. Na widok takiego chaosu W'adrhŭn pozostawili upadłą Iglicę swojemu losowi, wykuwając swoje przeznaczenie w innym miejscu na Pustkowiu.

Wiele lat później niektóre z plemion, które zostały wypędzone z oazy Huenantli, powróciły do miejsca upadku Ghan'ta, znajdując bujną tropikalną oazę, która utworzyła się wokół jego kolosalnych zwłok. Ghan'ta była młodą Iglicą, z dużymi zapasami życiodajnych substancji i żywych okazów biologicznych, które były przechowywane w jej podbrzuszu, uwalniając je po jej śmierci i powodując zalew nowego życia w okolicy. Władcą tego nowego ekosystemu był Omgorah i jego potomstwo, który jednak nie postrzegał przybywających W'adrhŭn jako zdobyczy, pozwalając im osiedlić się na zielonej przestrzeni, którą nazywał swoim legowiskiem. Postrzegając Omgorah jako tego, który obalił Ghan'ta i obrońcę ich rodzaju, plemiona nazwały nowo odkrytą oazę Omgorahuli, co w przybliżeniu oznacza Odpoczynek Omgorah, na cześć mitycznego wyczynu patriarchy raptorów, a legenda głosi, że to właśnie Nieograniczony, wzór bestialskiej śmiertelności, pomógł plemiennym mówcom nauczyć się, jak najlepiej komunikować się z jego rodzajem. Podczas gdy Niezwiązany ostatecznie odszedł i stał się przedmiotem legend i opowieści dzielonych przez Kult Głodu ze wszystkimi plemionami, jego ród przetrwał do dziś, składając się z genetycznie lepszych wierzchowców raptorów, które są wspólnie znane jako Ród Omgorah - służąc jako wywyższone wierzchowce, które walczą u boku W'adrhŭn, ale pozostają notorycznie trudne do kontrolowania, z wyjątkiem najbardziej doświadczonych Mówców.

Podczas gdy wiele opowieści o Omgorah the Unbound i stworzeniu Omgorahuli może nie być całkowicie zakorzenionych w prawdzie i faktach, ich symboliczne znaczenie wciąż ma ogromne znaczenie w kulturze W'adrhŭn, oznaczając wytrwałość i odrodzenie w chaotycznych i niepewnych czasach. Dziś główne miasto Omgorahuli znajduje się na zachód od oazy: jest zbudowane na dużym odcinku słodkowodnych mokradeł, wspieranych przez niezliczone drewniane platformy, które oddzielają je od mętnych wód poniżej. Praktycznie żadna część miasta W'adrhŭn nie jest zbudowana na stałym lądzie, ponieważ otaczająca dżungla jest zbyt chaotyczna i niebezpieczna, aby wspierać takie przedsięwzięcia. Zamiast tego miejscowi tkają swój miejski gobelin na bagnach Omgorahuli - stworzyli patchworkowe miasto, wykonane z powiązanego drewna i trzcinowych dachów, które istnieje w harmonii ze swoim wodnym środowiskiem.   

W centrum oazy można znaleźć włókniste zwłoki Ghan'ta; kiedy trzon Iglicy przewrócił się, pękła sama ziemia, tworząc ogromną przepaść, która rozciąga się na całą wschodnią stronę oazy. Gigantyczna szczelina stała się znana jako Tun'tuki, co oznacza Zły Uścisk, i połączyła podbrzusze Iglicy z powierzchnią. Gejzery wyrzucają z trzewi Ghan'ta bulgoczącą, zrodzoną z Iglicy wydzielinę, dodatkowo wzmacniając wiele stworzonych przez Iglicę organizmów, które żyją w pobliżu lub wewnątrz wielkiej przepaści. Matriarcha Myanmatu rządzi Omgorahuli, działając jako jedyny przywódca oazy i egzekwując wolę Ukunfazane. Mówi się, że królowa-matriarchini ma niezwykłą pasję do zielarstwa, poświęcając wiele czasu na katalogowanie i wykorzystywanie mocy cudownej roślinności Omgorahuli.