Jeśli chodzi o rozległe imperium, jakim było Dominium Hazlii, gobelin narodów i różnych kultur pod jednym panowaniem, istniała jedna stała, która definiowała wszystkich jego obywateli: wiara. Jednak nie wszyscy, którzy nazywali imperium Hazlii swoim domem, mieli szczęście posiadać dar wiary, ponieważ niewierzący byli stosunkowo nieliczni, ale uparci w odmowie uznania wszechmocnego Pantokratora. Jedna z takich grup istniała w szeregach Wyhodowanych: Centaury, włączone w szeregi Dominium przez Spires, nigdy nie nabyły poczucia wiary, które przenikało wszystkich wokół nich.

Odmowa przyjęcia religijnego wyznania Dominium sprawiła, że Centaury zostały zepchnięte na margines cywilizacji, tworząc koczownicze społeczności, które żyły we względnej izolacji. Uparte, brutalne i niesforne z natury plemiona Centaurów były postrzegane jako utrapienie przez wiele osób w Dominium, ponieważ wytrwali przedstawiciele rasy często dopuszczali się odrażających czynów, takich jak kradzieże, najazdy, a nawet zabójstwa. W ten sposób narodziła się instytucja Kerykes, która wyznaczyła Centaurom rolę w Dominium, eliminując z równania wolną wolę. Kerykes to Centaury, które zostały porwane przez Dominium w młodym wieku, często przy użyciu przemocy, i zostały wychowane na posłańców świątynnych. Od dzieciństwa intensywnie szkoleni w zakresie wojny i wiary, Kerykes stawali się zabójczymi i skutecznymi posłańcami, przenosząc komunikaty na ogromne odległości i wykorzystując swoją ogromną szybkość i sprawność wojskową do ochrony takich przesyłek. Jednak drugi element szkolenia Kerykesów nigdy tak naprawdę nie zmaterializował się tak, jak zamierzano: choć z pozoru wierni Hazlii, żaden z Kerykesów nigdy tak naprawdę nie wierzył w niego szczerze - ponieważ ich naturalne skłonności sprawiały, że sama koncepcja wiary była niezrozumiała i niemożliwa dla ich umysłów.

Gdy Upadek powoli zaczął się rozwijać, plemiona Centaurów były jedną z niewielu grup w rozpadającym się Dominium, którym udało się przetrwać pomimo wszelkich przeciwności losu, a ich oddalenie od cywilizowanego społeczeństwa okazało się zbawienną łaską podczas upadku społecznego wokół nich. W rzeczywistości, gdy Legiony zostały rozwiązane, Hazlia odeszła, jego Kościół był w rozsypce, a niepokoje przerodziły się w otwartą wojnę domową, ich wytrzymałość fizyczna i nieugięta natura sprawiły, że stali się idealnymi najemnikami. Pomimo oskarżenia wszczętego przeciwko Bred w ostatnich dziesięcioleciach Dominium, wielu bogatych i potężnych ludzi starało się pozyskać ich usługi i wykorzystać przeciwko swoim wrogom. Ich początkowe podejście, "służ lub cierp czystkę", spotkało się z charakterystycznym uporem Centaurów. W końcu jednak odkryto nowe podejście: przekupstwo. Z dużą ilością materiałów i złota, aby zrównoważyć groźbę czystki, wybór okazał się łatwy. W ten sposób pewna część populacji Centaurów została ochroniona przed czystką rasową, tworząc nową instytucję - Prodromoi. Pozbawieni finezji i oficjalnego szkolenia swoich rówieśników z Kerykes, którzy często używali łuków i zręcznych ostrzy do szybkiego pozbywania się wrogów, Prodromoi byli bardziej brutalni i tępi, używając przytłaczającej siły w zwarciu, aby pozbyć się tych, którzy stanęli przeciwko nim. Marniejąc w szerzonej przez siebie przemocy i bogactwach z niej płynących, Prodromoi stali się znaczącą siłą w czasach Upadku, służąc tym, którzy dysponowali pieniędzmi i środkami, które były w stanie zaspokoić ich wysokie opłaty i uchronić ich przed ściganiem.

A jednak uporczywa niewierność i niewiara Centaurów, która trwała wieki, miała się rozpaść. Kiedy Hazlia spadł ze swojej podniebnej domeny i runął w martwe objęcia Śmierci, dosłownie rozerwał niebiosa kataklizmem swojej śmierci. Ziemia zatrzęsła się, a niebo zostało rozdarte, ukazując spadający wrak umierającego boga - tego samego boga, którego ich przodkowie wypierali się od pokoleń. Dopiero wtedy, gdy to, czego nie chcieli uznać i czcić, zstąpiło na nich z góry, ich zaprzeczenie zmieniło się w prawdziwą, niefiltrowaną i niekwestionowaną wiarę. Podobnie jak reszta otaczającej ich populacji Dominium, Centaury modliły się o zbawienie - a Hazlia odpowiedziała poza śmiercią... Podczas gdy większość służących w legionach Old Dominion jest zmumifikowanymi skorupami swoich żywych jaźni - ponieważ wiara w życie jest wymagana, aby zostać wskrzeszonym do nieśmiertelności, a niezliczeni wierni istnieli przez cały okres panowania Dominium - tak nie jest w przypadku Centaurów. Kerykes i Prodromoi, którzy zostali pobłogosławieni nieśmiertelnością, to ci, którzy stali się mu wierni podczas jego upadku, nie mając czasu na rozkład i więdnięcie, i zostali wskrzeszeni niemal natychmiast po śmierci. Jako tacy, służą teraz Old Dominion z wyjątkowym zaszczytem, należąc do nielicznych wybrańców, którzy zachowują swoją cielesną formę, gdy zapuszczają się dalej w nieżycie...